WFH over de computer

‘Voor de schrijfmachine is het nu wachten op de doodklap van de computer. Terecht ? Meneer. Menéér. De computer is toch niet beter! Wat is daar beter aan? Zo’n ding is misschien een vooruitgang op kantoor, een brief ziet er netjes uit. Maar voor particulieren? De mens is nu eenmaal feilbaar, nietwaar? Fouten in mijn getypte brief verbeter ik met de pen, daar geneer ik me niet voor. Ik ben tenslotte de secretaresse van de Shell niet, die keurige brieven naar Amerika moet versturen. En dat geldt toch ook voor de meeste mensen? Wat moeten ze nou met een computer? Opschrijven hoeveel ze voor de spinazie bij de groenteboer hebben betaald, zodat ze na een ingewikkelde calculatie kunnen zien dat de prijs na een half jaar is gestegen met dertien cent? Onzin. Ik wil niets weten van die rotcomputers. Niets. Vrienden hebben me wel eens geprobeerd uit te leggen hoe het werkt. Ik viel na drie minuten in slaap. Option, repeat, backspace … oooh, nee zeg, verschrikkelijk. Waarom zal ik me nu nog gaan uitsloven voor zo’n lullig schermpje, als ik al vijftig jaar heel eenvoudig op een schrijfmachine werk?’
― Willem Frederik Hermans (1993)