Corona heeft dit jaar roet in het eten gegooid. Hannelore zou op hockeystage gaan in Barcelona en wij hadden onze eigen vakantie daaraan gekoppeld in Frankrijk in de pyreneeën. De hockeystage is afgelast maar onze boeking in een appartement kan niet meer worden geannuleerd op dat moment. We gaan dus toch maar omdat Lyon een beetje twijfelachtig is qua status skippen we dat deel van de trip. Bovendien heeft Merijn zijn arm gebroken op scoutskamp en moet die eigenlijk terug op controle voor zijn finale plaaster als we nog weg zouden zijn. De 3 dagen Lyon vliegen er dus om 2 redenen uit en we vertrekken een dag eerder voordat iemand zou besluiten de grenzen dicht te doen.
Woensdag 5 augustus
Vertrek een dag eerder dan gepland, naar Sedan ipv direct aan Dijon. Joke moet wel nog eerst bij de orthodont langs in Mechelen maar dan zijn we eindelijk op weg tegen een uur of 5. Verkeer valt mee dus tegen 7u zijn we al in het hotel Le Saint Michel. Parkeren kan gratis vlakbij (op 100m) en de kamer heeft een mezzanine waar Hannelore en Merijn slapen. We eten onze picknick (overschot bbq van gisteren) op in de kamer en gaan daarna een stadswandeling maken. Sedan stelt niet zoveel voor maar het is wel charmant en het weer is goed. Aan de rivier zien we een man die zijn papegaai uitlaat, grappig. Op het einde van de wandeling doen we een terrasje in een biercafé, smaakt.
Donderdag 6 augustus
‘s Morgens ontbijt in een ongezellig zaaltje. Mondmaskerplicht geldt overal in het hotel als je rondloopt. Maar zoals gewoonlijk zijn er weer die hun mondmasker niet over de neus dragen of zelfs gewoon op de kin hebben hangen. Gelukkig is het niet druk en is er redelijk veel plaats. We rijden naar Dijon, onze oorspronkelijke eerste stop. Het is niet zo ver dus op een dikke 4 uur moeten we daar raken. Onderweg stoppen we voor de lunch in de buurt van Orges bij Restaurant e l’Europe . Niet echt een meevaller. We nemen le menu du jour maar Hannelore wil geen vlees en krijgt pasta aangeboden. Joke krijgt bij haar hoofdgerecht ratatouille, die hadden ze bij de pasta ook kunnen aanbieden. Maar het was denk ik een jobstudent, die had niet zoveel ervaring. Wespen waren er genoeg maar die werden door het personeel geregeld vermorzeld. Tegen een uur of 5 zijn we in Dijon en kunnen we inchecken bij Hotel du Palais. Het is een charmant hotel en we hebben een kamer op het gelijkvloers. Gelegen in het centrum maar toch in een rustige straat. Tijd genoeg om de stadswandeling te doen die Joke heeft gedownload. Alleen de parking vinden is wat omslachtig door al de eenrichtingsstraten. Wandeling is geslaagd, foto’s worden gemaakt en dan is het al tijd om te gaan eten. We lummelen wat te lang en alles zit direct vol. Maar we vinden toch nog een goeie plek op de Place de la liberation bij Café Gourmand. Weer veel wespen en ook Nederlanders. Daarna is het alweer bedtijd.
Vrijdag 7 augustus
Ontbijt in het hotel is goed maar er zit teveel volk in het kleine zaaltje ondanks het feit dat we een uur moesten opgeven dit juist te vermijden. Na het ontbijt kunnen we direct vertrekken want we hebben gisteren al afgerekend. Dat komt goed uit want de rit naar Montepellier is de langste etappe en we zullen dus pas tegen 6u daar zijn denken we. We worden onderweg opgebeld door het hotel Le Sens Six met instructies om binnen te raken want op het uur dat we denken te arriveren is er niemand aan de receptie. Net na het middaguur zijn we in Lyon en komen we in de file terecht. We besluiten dan maar om een lunchplaats te zoeken. Dat wordt Ma Grand Mère in Vienne. Het ligt in een steegje enkel toegankelijk voor voetgangers met enkele restaurants naast elkaar. Het eten is geslaagd. Ik neem samen met Joke het menu du jour dat bestaat uit een salade als voorgerecht en dan een zelfgemaakte zalmtartaar. Een glas witte wijn erbij maakt het af. We moeten schuilen onder de luifel tegen de brandende zon. Na de lunch gaat de rit verder. De file van daarstraks hebben we omzeild maar een uur of 2 later staan we in een andere file. We staan niet helemaal stil maar om de zoveel km stokt het verkeer. Dit blijft een lange tijd doorgaan en we verliezen snel een half uur of meer. Op de ring van Montpellier verliezen we nog eens een half uur omdat we het verkeerde vak hebben voor doorgaand verkeer en dus de afrit die we nodig hebben niet kunnen nemen. De gps kaart moet duidelijk een update krijgen. Na wat gedoe in Montpellier raken we iets na 7u toch in het hotel. Dat is een oude villa met een 5 tal kamers. We hebben een dubbele kamer, dit is duidelijk het beste hotel waar we zullen verblijven tijdens deze reis, op korte afstand gevold door dat van Dijon. Na de lange rit wil iedereen zich even snel opfrissen. Omdat we niet direct in het centrum zitten en het al vrij laat is besluiten we in het aanpalende restaurant dat bij het hotel hoort te gaan eten. Dat blijkt bekend te zijn voor zijn uitgebreide wijnkeuze. Het is gezellig en de bediening is zeer vriendelijk. Hannelore eet inktvis, ik neem samen met Merijn tapas en Joke heeft een vis curry/bouillon. Ik krijg er een paar glazen wijn uit de regio bij : geslaagd !
Zaterdag 8 augustus
Vandaag rijden we naar onze eindbestemming in Luchon. Omdat het niet zo ver is en we eerst nog het arboretum van Montpellier willen bezoeken zal het uiteindelijk toch nog laat worden voor we op onze bestemming raken. We maken eerst een korte stadswandeling in Montpellier omdat de Jardin pas om 12u opent. Dan bezoeken we de jardin kort want het is heet en we moeten ook nog eten. Dat doen we uiteindelijk in Comptoir de l’arc. Daarna moeten we echt verder want het is al na 14u en toch nog de nodige kilometers te rijden. Op weg beseffen we dat we nog geen geld hebben afgehaald voor de waarborg. We stoppen een paar keer aan een tankstation maar de meeste hebben geen pinautomaat en als er dan uiteindelijk een is dan is die defect. Als we uiteindelijk de snelweg verlaten komen we bij een rond punt aan een mini shopping mall. We doen er nog snel inkopen en er is ook een bank waar we geld kunnen afhalen. Maar die stop kost ons ook weer een klein uur waardoor we pas iets na 8 op bestemming zijn. Appartement is OK en ontvangst hartelijk. We krijgen alvast enkele tips over waar we inkopen kunnen doen en wat te bezoeken. Na het uitpakken maken we snel een laat diner en dan kruipen we in bed.
Zondag 9 augustus
Eerste dag op de bestemming. We gaan eerst een wandeling in de buurt maken richting het dorp. We wandelen langs een visvijver die achter het ‘vliegveld’ achter ons appartement ligt. Op dat veld vertrekken zweefvliegtuigen en landen ook paragliders. Eens in het dorp kopen we een brood en een topografische kaart voor tijdens de wandelingen en dan drinken we iets op een terras waar genoeg plek is. Terug op het appartement lunchen we en dan gaan we onze eerste echte wandeling doen. Er liggen een paar wandelgidsen op het appartement met wandelingen van verschillende moeilijkheidsgraad. We nemen een gemakkelijke wandeling naar een van de trekpleisters : het lac d’Oo. Gelukkig is het al na 3u als we aankomen. De parking staat vol en de terassen van de 2 cafés zitten goed vol maar de meesten zijn al op terugweg. Het heeft een uur geleden ook nog flink geregend dus het is afgekoeld. De klim is af en toe redelijk stevig/steil maar technisch niet moeilijk. Redelijk bezweet komen we aan het meer aan. Dat is een beetje een teleurstelling omdat er werkzaamheden aan de dam bezig zijn en we zo op een halve werf aankomen. Er is nog wat spektakel als een helicopter van de gendarmerie landt om een gestrande wandelaar om te pikken. Na een snack uit de rugzak beginnen we aan de afdaling die wel een stuk sneller gaat dan omhoog. Beneden twijfelen we nog even of we iets drinken maar uiteindelijk beslissen we om direct naar het appartement te gaan om eten te maken. Na het eten lezen we en spelen we Uno.
Maandag 10 augustus
Dag 2. Vandaag staat een grotere wandeling van een iets moeilijker niveau op de planning rond de Mont Né. In de voormiddag doen we eerst nog extra boodschappen en na de lunch vertrekken we voor de wandeling. Eerst een stuk rijden en dan aan het vertrekpunt een plek zoeken waar het best weer druk is. De klim naar de top van de Port de Balés is kronkelend en bij tijden smal. Op een bepaald moment moeten we zelfs achteruit om iemand uit de andere richting te laten passeren. De wandeling die we gaan doen is niet de populaire route blijkt want we zijn de enigen die die richting uitwandelen en onderweg komen we welgeteld 1 groep uit de tegengestelde richting tegen. Het landschap is helemaal anders dan gisteren. We moeten ook stevig klimmen van ca 1700m naar 2150m. Als we bijna op het hoogste punt zijn betrekt het en begint het stevig te waaien. We klimmen verder op een steil stuk in de wind en de miezer maar gelukkig breekt het onweer niet los. Al bij al beginnen we al snel aan de afdaling en wordt het direct voelbaar warmer. Na de afdaling langs een geitenpad kunnen we iets eten aan een picknick bank. De laatst paar km gaan over een ligt dalende grindweg terug naar de auto. Dat is ‘gratis’ wandelen.
Dinsdag 11 augustus
3 dagen wandelen na elkaar is teveel voor de jeugd. Dus is het tijd voor een sightseeing rit. We rijden via de col de Peyresourde over de Aspin naar de Tourmalet. Daar kunnen we dan eventueel naar de Pic du Midi de Bigorre een paar dingen bezoeken. Er is onder andere een observatorium en een planetarium. Op de top van de Peyresourde kan je 12 pannekoeken voor 6 euro kopen. Wie met de fiets boven raakt heeft waarschijnlijk veel honger. Op de top van de Aspin stoppen we voor een foto en een snack. Er lopen koeien over de weg en een daarvan duwt Hannelore met haar hoorns opzij. Gelukkig niet al te fors, wel verschieten. Op de Tourmalet is het druk, parking vol dus we rijden maar door. We waren al voorbij de téléphérique maar dat beseffen we pas op de terugweg. Bleek dat ook het bezoekerscentrum eigenlijk al vol was. Die drukte missen we dus in deze corona tijden. Er zijn veel fietser bezig aan de klim en ook aan de afdaling uiteraard. Best link want ergens voorbij een bocht in een tunnel hebben schapen het rijvak ingepalmd op zoek naar schaduw. Met de vele auto’s kan je tijdens de afdaling niet zomaar blind het andere rijvak nemen. Ergens kort voorbij de top stoppen we voor de picknick. Er passeren veel wandelaars. Een paar jonge gasten komen voorbij in bloot bovenlijf. Stoer en niet slim. We dalen verder af met de auto tot in Luz-Saint-Sauveur waar we iets drinken op een terras. De bediening is in opperbest humeur en heeft het mondmasker op half zeven. Geen aanrader dus maar het is toch een welgekomen stop. Terwijl we daar zitten stapt nog een vijftiger (?) in bloot bovenlijf op zijn fiets om aan de Dan wandelen we nog even door het dorp en beginnen we aan de terugweg over de 3 cols. Na een paar kilometer passeren we vijftiger in bloot bovenlijf staand op de pedalen. Die zal nog wel een uur of 2 bezig zijn om de top te bereiken. Zelf vind ik de Aspin de mooiste weg, als ik zou moeten kiezen … . Tegen 17u30 uur zij we weer terug aan het appartement. Na het eten lezen we weer en spelen we Uno.
Woensdag 12 augustus
Nog een wandelsnipperdag. Eerst nog wat extra boodschappen gedaan in de ochtend voor de rest van de week. Vooral het fruit was bijna op. Minder volk in de winkel dan op maandag gelukkig. Daarna vertrekken we voor een wandeling naar Gouffre de Saoule, een natuurlijke boog een waterval. De wandeling vanuit het dorpje Barousse zou vrij kort zijn en uiteindelijk is het maar een kilometer of 2 omdat het pad dichtgegroeid is na de waterval. De meeste mensen keren duidelijk om nadat ze boog gezien hebben. Merijn en Hannelore maken torentjes met keien en daarna keren we terug naar de auto. We gaan Saint-Betrand-de-Comminges bezoeken. De gps stuurt ons dwars door het dorp omdat we anders niet rechts af kunnen slaan. Dat is nog even spannend door zeer smalle steegjes manouvreren. Gelukkig komen er geen tegenliggers. Onderweg stoppen we ergens aan een grasveld om te picknicken. Bij Saint-Bertrand-de-Comminges parkeren we de auto onderaan het dorp en bekijken we eerst de ruines van de oude Romeinse markt en baden. Daarna wandelen we naar boven waar we de kathedraal bezoeken. Veel volk. Als Joke uit de kathedraal komt begint er een heuse stortbui. Aan de overkant is nog een terras met een vrij tafel onder een parasol. Daar denken we te schuilen en iets te drinken maar de regen is zo hevig dat het water door de en tussen de parasols lekt en stroomt en we toch nat worden. Als het allerergste voorbij is gaan we uiteindelijk binnen iets drinken. Merijn bestelt een warme chocomelk, ikzelf een rosé, de eerste deze vakantie. Als we ons drinken op hebben is het ook opgehouden met regenen en gaan we terug richting auto. De zon schijnt weer. We bezoeken nog snel een kapel 2 kilometer verderop die bij de kathedraal hoort. Dan rijden we met wat zoeken naar een mooie viewpoint op weg naar het appartement. Nadien terug naar het appartement om eten te maken. Na het eten weer lezen en Uno spelen. Heb ondertussen eindelijk Factfulness uitgelezen. De moeite maar ook weer niet de hype die ervan gemaakt is. Hannelore is er ook in aan het lezen, het is vooral een goede reminder om niet alles wat in de media verschijnt te ‘geloven’.
Donderdag 13 augustus
Oorspronkelijk stond deze trip gepland voor vrijdag maar omdat het toch een stuk rijden is hebben we dit naar vandaag verzet. Zaterdag zullen we ook al lang genoeg in de auto zitten. We gaan naar het Massif du Néouvielle waar we het lac d’Orédon willen bezoeken. We stoppen aan de parking en picknicken. Dan willen we aan de wandeling naar het meer beginnen maar blijkt dat we nog niet ver genoeg zijn. Parking betaald voor niks en weer verder rijden naar de volgende parking waar we weer moeten betalen. Zal later blijken dat de tweede parking niet al te duur is gelukkig. We maken een wandeling richting het meer maar het gaat redelijk stijl omhoog en het is zo druk dat het af en toe aanschuiven is op het pad. Omdat we vanavond gaan eten in La Chapelle op Superbagneres kunnen we de hele wandeling niet doen want dan zijn we te laat. Hannelore is er niet rouwig om want ze heeft wat last van haar knie en 3u wandelen vind ze wat veel. We keren dus terug bij een tussenpunt met kleine meertjes. Terug aan het appartement kleden we ons om en dan gaan we richting téléphérique maar die blijkt maar te werken tot 6u. Dan maar met auto de Superbagneres op die door de wolken gesluierd is. Als we bijna boven zijn zitten we in de dikke nevel en zien we bijna niets. Op de parking is het zicht maximum een paar meter en we moeten via google maps zoeken in welke richting we moeten lopen naar het restaurant. We krijgen een tafel aan het raam maar het uitzicht waarvoor we gekomen zijn is afwezig vandaag. Het interieur is wel leuk in de omgebouwde kapel en de bediening is zeer vriendelijk. Het eten is OK maar ook niet meer dan dat, grootste troef is duidelijk het gebouw en de view. Als we vertrekken is de ergste mist gelukkig verdwenen en kunnen we vrij relaxed aan de afdaling beginnen. Terug in het appartement lezen we weer en spelen we Uno. Ik heb ondertussen ook Ebola van David Quammen uit. Dit is een geupdate versie van zijn hoofdstuk over ebola uit Spillover. Ik heb dat boek een paar jaar geleden gelezen en Joke heeft hem net uit. Altijd al een aanrader maar met corona extra interessant.
Vrijdag 14 augustus
Laatste dag alweer. We plannen een korte wandeling zodat we ‘s avonds tijd genoeg hebben om op te ruimen en in te pakken. Eerst bezoeken we het arboretum Joueou. Stelt niet zoveel voor, we zijn er in minder dan een half uur door. We rijden nog wat verder naar Hospice de France waar een wandeling begint maar het is er zo druk dat de wagens zeker een kilometer van de parking al langs de weg geparkeerd staan. We keren om en gaan middageten. In de namiddag bezoeken we de waterval van Juzet en doen we een vlakke wandeling bij Antignac. Gevarieerd landschap en na een uur en 3 kwartier zijn we terug aan de auto. Joke en Hannelore zien een slang maar ik en Merijn zijn te laat, Merijn had het te druk stenen gooien in de rivier. Dan drinken we iets in Montaubon de Luchon waar ze artisanaal bier van de regio hebben en bezoeken Hannelore en Joke een savonnerie. We besluiten met de klim per auto naar Superbagneres. Nu hebben we tenminste wel een goed uitzicht. We maken wat foto’s en kunnen op de parking genieten van een waarlijk afschuwelijk gebouw dat gisteren onzichtbaar was in de mist. Dan terug naar appartement voor het avondeten. Dan inpakken en lezen en Uno spelen. Ik heb nu ook The Chimp and the River van David Quammen uit, nog een geedit hoofdstuk uit Spillover uitgelezen over AIDS en ben begonnen aan Dreaming of Jupiter om eens iets helemaal anders te lezen. Ik heb jaren geleden Jupiter’s travels gelezen van Ted Simon over zijn wereldreis op de motor. Dat is een echt cultboek maar zelf vond ik het niet echt super geschreven. Dreaming of Jupiter gaat over zijn nieuwe wereldreis per motor die hij 30 jaar later maakt als hij al 70 is om te zien hoe de wereld ondertussen is veranderd.
Zaterdag 15 augustus
We staan ‘vroeg’ op zodat we klaar zijn met ontbijt en laatste restjes inpakken voor 9u15 wanneer onze host komt om de checkout te doen. We zijn vroeg op weg naar Limoges waar we slapen in het Novotel aan het meer. Rond de middag zoeken we weer een plek voor de lunch. We stoppen in Saint-Cirq-Lapopie. Charmant dorpje maar het restaurant is volzet. We rijden verder naar Le Repaire de Murat waar we op het terras nog een plaats krijgen. Keuze genoeg en vriendelijke bediening alweer. Ik eet voor een keer lamskotteletjes, geslaagd. Na de lunch verder richting Limoges met vertraging want file door een ongeluk. We gaan de snelweg af en rijden binnendoor naar ons hotel. Een klein half uur langer dan voorzien maar minder saai. Rond 5u zijn we in het hotel, net op tijd want check in kan pas vanaf 5u. Kamer is net ruim genoeg voor 4. Na een beetje tv kijken en zoeken naar restaurants op google besluiten we richting centrum te rijden. Veel restaurants gaan pas om 19u30 open. We parkeren aan het station en wandelen dan richting centrum. We passeren de Jardin Botanique de l’Evêché maar die is natuurlijk al toe. We bekijken ook de kathedraal langs de buitenkant. Dan wandelen we verder richting restaurants. In een wandelstraat kiezen we op basis van het menu voor Le Barouf in de Rue Charles Michels, grappig. Best druk maar we zitten wel buiten. Ik drink een Leffe van het vat in plaats van wijn. We nemen allemaal een salade en Merijn en ik nemen ook nog een dessert.
Zondag 16 augustus
Op de site van het hotel stonden foto’s van het ontbijt buffet dus daar kijken we naar uit. Het is druk maar we kunnen ook buiten ontbijten naast het zwembad. Wel bewolkt en een beetje fris na de tropische temperaturen van de voorbije week. Keus is er genoeg, tot en met wafels en pannenkoeken. Ik neem ook nog platte kaas met fruit erbij. Na het ontbijt vertrekken we naar Reims maar we rijden eerst naar Oradour-sur-Glane. Daar vond in juni 1944 een vergeldingsaktie van de Waffen SS plaats en werden meer dan 600 dorpelingen geëxecuteerd en het dorp platgebrand. Na de oorlog werd het verwoeste dorp een monument ter nagedachtenis van wat er was gebeurd. Daarna verder richting Reims en onderweg stoppen we ergens in een dorp van 1 straat groot bij een pizzeria. We eten binnen en zijn net op tijd want als we er 10 minuten zitten begint het te gieten. Na het eten is het al 2u en we hebben nog maar weinig kilometers richting Reims afgelegd. We zijn dus laat aan het hotel, rond 19u30, ook al omdat we moeten omrijden via Troyes door de drukte rond Parijs. De communicatie tussen het Novotel en Booking.com loopt blijkbaar mank en ik stond aangemeld in mijn eentje. Gelukkig is er genoeg plaats en krijgen we een familiekamer. We moeten enkel een extra ontbijt en de parking bijbetalen. Die is naast het hotel en afgesloten. We frissen ons snel op en wandelen dan naar het centrum dat op ongeveer 10′ wandelen ligt. Het is betrokken maar uiteindelijk blijft het droog. Omdat het al laat is gaan we zitten op het terras van l’Apostrophe. De straat heeft iets van de Keizerlei, dus nogal toeristisch en niet echt gezellig of authentiek. Een van de obers is niet echt vriendelijk maar de andere 2 wel gelukkig. Na het nodige wachten kunnen we bestellen. Joke en Hannelore kiezen een Thaise salade maar er waren er 2 en ze krijgen de verkeerde, dat wil zeggen met vlees. Gelukkig had ik een risotto besteld en wissel ik met Hannelore. Ik drink een glas Crozes Hermitage, lekker. Als dessert neem ik een tiramisu met aardbeien, geslaagd want niet te zwaar. We zaten laat aan tafel en na het dessert kunnen we richting kathedraal wandelen voor een lichtshow die begint om 22u30. Veel volk maar we kijken vanop een kleine afstand van de menigte. Indrukwekkend spektakel van een kwartiertje, de moeite van de omweg waard.
Maandag 17 augustus
Het ontbijt is minder uitgebreid dan in Limoges maar nog steeds meer dan voldoende keuze. Na het ontbijt rijden we naar een parking in de buurt van de kathedraal en gaan we die binnen bezoeken. In een woord prachtig. Dan terug de auto in naar huis over snelwegen zonder tol. Als we de grens met België naderen gaat het fout. Er zijn weer veranderingen in het wegennet en op een bepaald moment probeert de gps ons over een wei te sturen. We rijden een beetje in het wilde weg in de juiste richting en komen op een grindweg uit. Daarna zien we gelukkig een pijl richting Brussel en rijden we over een nieuwe snelweg die ook nog niet in de gps staat. Terug in België gaan we in Philippeville van de snelweg voor de lunch. Eetgelegenheden genoeg op het marktplein maar 1 heeft alleen nog gebak en de andere is uitverkocht. We gaan dan maar voor een sandwich en/of kebab. Niet echt geweldig maar het gaat vooruit en dat is het belangrijkste want Hannelore wil vanavond nog naar de hockeytraining. Na de lunch eerst nog even tanken na een omweg van een paar kilometer. Dan recht naar huis waar we pas half vijf aankomen. Nog snel even naar de Delhaize voor inkopen en dan moet Hannelore al gaan trainen. Avondeten is dus voor daarna. De hitte van de voorbije hittegolf zit nog in huis. Dat zal nog een paar dagen duren voor we die kwijt zijn.
Response 418 